به گزارش الف، از زمان تاسیس جنبش صهیونیسم هدف اصلی این جنبش جذب یهودیان سراسر جهان برای پیوستن به صهیونیست‌ها و مهاجرت از کشورهای اروپایی به فلسطین اشغالی بود که اشغالگران ادعا می‌کردند «سرزمین موعود» است.
تحرکات جنبش صهیونیسم برای مهاجرت یهودیان به سرزمین غصبی فلسطین سال‌ها قبل از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل صورت گرفت تا زمینه را برای ایجاد یک «دولت یهودی» فراهم کند.
مهاجرت دسته جمعی یهودیان به فلسطین از نیمه اول قرن بیستم آغاز شد تا اینکه در سال 1948 «دیوید بن گوریون» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی و بنیان‌گذار آن تاسیس این رژیم جعلی را اعلام و ادعا کرد که اسرائیل یک خانه ملی و امن برای یهودیان خواهد بود. در سال 1950 کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) قانونی تحت عنوان «قانون بازگشت» تصویب کرد که به موجب آن به یهودیانی که از اروپا به اراضی اشغالی مهاجرت می‌کردند تابعیت اسرائیلی داده می‌شد و یهودیان را تشویق می‌کرد پاسپورت اسرائیلی بگیرند.
در 5 دهه اول عمر رژیم صهیونیستی و در سایه حمایت‌های مستمری که اروپا و آمریکا از این رژیم به عمل می‌آوردند مهاجرت یهودیان به فلسطین برای پیوستن به جنبش صهیونیسم قابل توجه بود. اما بعد از آغاز درگیری میان اعراب و فلسطینیان و ناامن شدن فضای داخلی به ویژه بعد از تشکیل گروه‌های مقاومت فلسطین، یهودیان ساکن این سرزمین دچار سرخوردگی و ناامیدی شدند.
درواقع همانطور که کارشناسان صهیونیست بارها اعتراف کرده‌اند یهودیان اسرائیلی به این نتیجه رسیدند که در یک سرزمین غصبی زندگی می‌کنند، بنابراین همانند سایر ملت‌ها نمی‌توانند از زندگی عادی برخوردار باشند. علاوه بر آن صهیونیست‌ها احساس کردند که سایه جنگ به صورت دائمی بر سر آنها خواهد بود و هرگز نمی‌توانند یک زندگی امن و آرام در اراضی اشغال شده فلسطین داشته باشند.
این احساس به ویژه بعد از شکست ارتش رژیم صهیونیستی مقابل حزب‌الله لبنان در سال‌های 2000 و 2006 تشدید شد؛ زیرا روشن است که رژیم اسرائیل بر پایه زور و با استراتژی نظامی بنا شده و بنابراین ارتش و موسسات نظامی اولین نهادی هستند که شهرک‌نشینان صهیونیست برای محافظت از خود به آن اعتماد کرده بودند. اما دو شکست خفت بار اسرائیل مقابل حزب‌الله که جنبشی متشکل از گروه‌های مردمی بود اسرائیلی‌ها را کاملا ناامید کرد؛ تا جایی که حتی سربازان نیز از ارتش رژیم صهیونیستی فراری هستند.
دو پیروزی مستمر مقاومت لبنان در برابر دشمن صهیونیستی، انگیزه مضاعفی به گروه‌های فلسطینی برای اخراج اشغالگران از سرزمین‌های فلسطین داد. در دوره‌های مختلف رویارویی مقاومت فلسطین با ارتش رژیم صهیونیستی، فلسطینیان علی رغم خسارت‌های مادی و انسانی زیادی که متحمل شدند ضربات بزرگی به دشمن وارد کردند که آخرین نمونه آن در نبرد «شمشیر قدس» دیده شد؛ جایی که شهرک‌نشینان اسرائیلی مجبور شدند 12 روز در پناهگاه بمانند.
از آنجایی که مهم ترین نقطه ضعف رژیم صهیونیستی جمعیت آن است، از نظر اسرائیلی‌ها باید از کشته شدن حتی یک نفر در هر جنگی جلوگیری شود. این درحالی است که علاوه بر ضعف آشکار نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی که پاشنه آشیل این رژیم است، نیروی هوایی اسرائیل نیز با شکست مقابل موشک‌های مقاومت فلسطین در جنگ اخیر، برتری خود را به چالش کشید.
علاوه بر آن جنگ اخیر میان مقاومت فلسطین و ارتش رژیم صهیونیستی در مه 2021 ثابت کرد که برخلاف ادعاهای اسرائیل شهرک‌های نوار غزه و حتی تل‌آویو که صهیونیست‌ها آن را پایتخت خود می‌دانند نیز امن نیست و سرتاسر فلسطین اشغالی در تیررس موشک‌های حزب‌الله و حماس و سایر گروه‌های مقاومت قرار دارد.
از سوی دیگر از آنجایی که یهودیان اسرائیل هریک متعلق به فرقه خاصی بوده و هرگز باهم متحد نشدند درگیری داخلی در جامعه صهیونیستی نیز یکی دیگر از چالش‌های این رژیم است.
حالت تجزیه و تقسیم در فرقه‌های مختلف اسرائیل بر چهار قسم است: مهاجرت ، سکونت، تولد و تابعیت. زیرا شهرک نشینان اسرائیلی از یک مبارزه طبقاتی بین یهودیان اشکنازی غرب و سفاردیم و یهودیان شرق رنج می‌برند. «یوفال دیسکین» رئیس وقت شاباک چندی پیش به همین مسئله اشاره کرده و گفت: تجزیه داخلی اسرائیل در حال افزایش است و اسرائیل تا نسل بعدی در نتیجه عوامل و تأثیرات داخلی باقی نخواهد ماند. این شرایط موجب بروز پدیده «مهاجرت معکوس» میان صهیونیست‌ها شده که تهدید بزرگی برای موجودیت اسرائیل محسوب می‌شود.
طبق گزارش‌های مرکز آمار رژیم صهیونیستی 19000 یهودی بین سال های 2004 تا 2006 بدون بازگشت اسرائیل را ترک کردند و بیشترین تعداد در سال 2007 بود که 25000 نفر به مهاجرت بی‌بازگشت از اراضی اشغالی روی آوردند.
همچنین بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2018 با عنوان «مهاجرت معکوس یهودیان و آینده وجود استعماری در فلسطین» منتشر شد، تعداد یهودیانی که در دهه‌های اخیر فلسطین را ترک کردند، به یک و نیم میلیون نفر می‌رسد و مشخص شد که عامل امنیتی عامل اصلی در مهاجرت معکوس یهودیان اسرائیلی است. این آمار به ویژه بعد از جنگ با حزب‌الله به طرز چشمگیری افزایش یافت.
همچنین موسسه صهیونیستی «مناخیم بیگن» در قدس اشغالی در مطالعه‌ای اعلام کرد که بیش از 70 درصد اسرائیلی‌ها به دنبال دریافت گذرنامه‌های خارجی هستند. علاوه بر آن گزارش آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) که بین سال‌های 2015 تا 2016 انجام شد، نشان می‌دهد که ورود اسرائیل به هر جنگی باعث می‌شود شهرک‌نشینان، فلسطین را ترک کنند و یک بار برای همیشه از آن جدا شوند.
